Een zwangerschap draait meestal rond die groeiende buik, rond de fysieke ontwikkeling van de baby en rond de praktische zaken van de bevalling en wat er volgt.
Maar weet je wat het nog is?
Een zwangerschap is ook een kans om een band op te bouwen met de baby.
Het is ook iets dat je (gemiddeld) maar een paar keer in jou leven meemaakt. Je mag het echt wel bewust beleven!
Een zwangerschap is ook beperkt qua duur. Je krijgt een kans om je baby veilig bij jou in de buik te dragen voor (maar) 9 maand. Wees daarvan bewust en vergeet niet om tijdig een mentaal afscheid te nemen van de baby-in-de-buik fase.
Een zwangerschap is ook een kans op mentale voorbereiding voor het ouderschap en de opvoeding. En hierbij bedoel ik geen voorbereiding in de zin van alles lezen wat in je handen valt. Ik heb het hier niet over kennis verwerven. Ik bedoel: sta eens stil en denk hoe het echt met jou gaat.
Is er rust in je hoofd of heb je duizend-en-één dingen waarover je piekert?
Ben je gelukkig of eerder verdrietig?
Of alletwee afwisselend en soms tegelijk?
Heb je een goeie band met de mensen in je omgeving (ouders, dichte familie) of zijn er dingen die je meesleurt en die eigenlijk best eens aangepakt zouden worden?
Het is in het voordeel van jou en jouw baby om met een rustig hoofd te stappen in alles wat komt en je overkomt op het einde van je zwangerschap. Een kind krijgen is een levensveranderende ervaring. En zoals zulke ervaringen vaak doen: het brengt onverwerkte problemen naar boven. Dat is juist iets wat je niet nodig hebt terwijl je je draai probeert te vinden in je nieuwe leven.
Ben jij of je vrouw zwanger en om één of andere reden kan je hiervan niet genieten?
Heb je hier en daar infosessies gevolgd, maar heb je toch het gevoel dat je niet weet wat je staat te wachten?
Of zijn er hierrond andere zaken die je wil bespreken?